Tytuł projektu
Praktyki lekturowe dzieci i młodzieży w PRL w perspektywie pamięci kulturowej
Celem naszego projektu jest wstępne zbadanie za pomocą metody historii mówionej zagadnienia praktyk lekturowych dzieci i młodzieży w Polsce Ludowej. Wychodząc z przekonania o znaczeniu recepcji dla refleksji nad historią literatury pragniemy zaproponować autorską ramę problemową, która pozwoli na zgromadzenie bardziej oddolnych głosów w procesie interpretacji kultury literackiej tego okresu. Nasze pytania ogniskują się wokół kategorii kulturowych takich jak: wiek, płeć, pochodzenie oraz instytucji społecznych: rodziny, szkoły, biblioteki. Chcemy tym sposobem dotrzeć do różnych aspektów relacyjności wpisanej w kwestię czytelnictwa jako elementu polityki kulturalnej, przyglądając się jej jednak z perspektywy jednostkowych praktyk, preferencji i aktów negocjacji.
Pytania są ramowo-strukturyzujące, wedle czterech osi: czas/miejsce/obieg książek/preferencje czytelnicze. Czas: wiek w przybliżeniu, kiedy pierwsze doświadczenia z czytaniem, wymiar instytucjonalny (szkoła? wcześniej?), indywidualne poszukiwania czytelnicze, czy się to zmieniało w czasie, jak rozwijało itd. Miejsce/obieg książek: skąd osoba pochodzi, gdzie dorastała (tu na ogół sam z siebie wychodzi background społeczny), czy były książki w domu, w bibliotece, w szkole; funkcjonowanie książek pomiędzy rówieśnikami, dorosłymi a dziećmi, członkami rodziny; czytanie samotnicze czy/i czytanie kolektywne Preferencje: ulubione książki, ważne książki, autorzy, gatunki itd. Wokół tych zagadnień będziemy organizować transkrypcje, dobierać ich fragmenty tak, aby można je było ułożyć na stronie w rodzaj mapy, która będzie mogła się rozwijać w każdym kierunku, jaki podyktuje dany wywiad, ale jednocześnie pozwoli może jakoś zobaczyć badane pole. Jeśli będzie zgoda, to nie widzimy problemu, żeby publikować wywiady audio w całości.